ΚΗΡΥΞ

Η πρώτη σου κουβέντα 

Ήτανε μαχαιριά 

Με δάκρια στα μάτια 

Τη ρίχνεις στη καρδιά 

Λόγος δε μου πέφτει 

Το ξέρω αυτό καλά 

Και πνίγομαι στα ξύδια 

Χάνομαι στα παλιά 

Το μπέρδεμα μεσ ' το μυαλό αρχίζει να θεριεύει 

Από το πολύ το ξύδι η φαντασία αγριεύει 

Γυρνάς πίσω στο σπίτι τους τοίχους κοπανάς 

Ματώνεις τη γροθιά σου μόνος σου μιλάς 

Σκότωσε με , βάλε μου φωτιά , διέλυσε με 

Σκότωσε με, ρίξε μου στη καρδιά, τελείωσε με 

Στη θάλασσα της θλίψης 

Άσε με να χαθώ 

Στα βράχια της απόγνωσης 

Να πάω να τσακιστώ 

Ο καπετάνιος χάθηκε 

Στο σκαρί αυτό 

Οι ώρες μου τελειώνουν 

Ματώνω στο λεπτό 

Το μπέρδεμα μέσ' το μυαλό αρχίζει να θεριεύει 

Από το πολύ το ξύδι η φαντασία αγριεύει 

Γυρνάς πίσω στο σπίτι τους τοίχους κοπανάς 

Ματώνεις τη γροθιά σου μόνος σου μιλάς 

Σκότωσε με , βάλε μου φωτιά , διέλυσε με 

Σκότωσε με, ρίξε μου στη καρδιά, τελείωσε με

Χάος στο μυαλό μου, ανάποδες στροφές

Σκέψεις μεθυσμένες, σκόρπιες και θολές

Χρώματα θα ρίξω στη λήθης τα στενά

Δεν αντέχω άλλο, πνίγομαι στ’ ανοιχτά

Έλα τώρα, πάρε μ ’από δω, θα τα αφήσω όλα στον διάολο να πάνε γι’ αυτό

Σώσε τη παρτίδα

Χάος στο μυαλό μου, σχέδια αναβολές

Αγώνες που χαθήκαν τις κρίσιμες στιγμές

Το ματς όμως δε λήγει, παράταση θα βγω

Στο τέλος να νικήσω, διπλό και τελικό

Έλα τώρα, πάρε μ ’από δω, θα τα αφήσω όλα στον διάολο να πάνε γι’ αυτό

Σώσε τη παρτίδα

Αφού λοιπόν θες, παίξε το παιχνίδι

Αυτό που τόσο θες  το βράδυ αυτό αρχίζει

Αφού λοιπόν καις θα καώ μαζί και εγώ

Αυτό που τόσο θες το θέλω τρελά και εγώ

Φύγαμε ταξίδι για τον έβδομο ουρανό, ξεκίνα τη φωτιά θα ρίξω λάδι εγώ

Αφού λοιπόν θες, αυτό που τόσο θες, αφού τα όσα λες,  ξέρω πως το θες

Ό,τι θες

Αφού λοιπόν θες παίξε το παιχνίδι, αυτό που τόσο θες το βράδυ αυτό αρχίζει

Αφού λοιπόν καις θα καώ μαζί και εγώ, αυτό που τόσο θες το θέλω τρελά και εγώ

Τα ψέματα τελείωσαν τα θάψαμε εδώ, μπουκάλι Gin, τσιγάρο μαγικό

Αφού λοιπόν θες, αυτό που τόσο θες, αφού τα όσα λες, ξέρω πως το θες

Ό,τι θες

Το βλέμμα σου το συναντώ σε στέκια σκοτεινά

Παρέα φάλτσες νότες και δυνατά ποτά

Τα μάτια όταν κλείνεις και ξεφυσάς καπνό

Γεμίζω το ποτήρι μου έρχομαι να σε βρω

Ο χρόνος δεν είναι ποτέ καλός γιατρός, είναι ένας χώρος που καίγεσαι ζωντανός

Είναι αυτό το όρνιο που ξες από παλιά, τρώει το μυαλό σου και τα σπλάχνα σου ξανά

Βυθίζεις το μυαλό σου σε σκέψεις σκοτεινές

Που έχουνε περάσει μα είναι ζωντανές

Τίναξε τα μαλλιά σου και δώσε μου καπνό

Δώσε μου τη καρδιά σου να στη φυλάω εγώ

Ο χρόνος δεν είναι ποτέ καλός γιατρός, είναι ένας χώρος που καίγεσαι ζωντανός 

Είναι αυτό το όρνιο που ξες από παλιά, τρώει το μυαλό σου και τα σπλάχνα σου ξανά

Όλη τη μέρα με φωνάζεις νεκρό, λίγες οι ώρες να σου πω σ αγαπώ

Ό,τι σου φαίνεται εσένα μικρό στο δείχνω τώρα στο τραγούδι αυτό

Έχω πεθάνει για τον κόσμο αυτό, άγγελοι ανοίγουν τώρα τον ουρανό

Σου δίνω κέρματα ανάβεις κεριά και το κορμί μου τώρα πιάνει φωτιά

Μάντεψε ποιος είμαι τώρα, μάντεψε πως τα περνώ

Που τα βράδια μου γελάω, ποιόν αφέντη υπηρετώ

Μέσα στα μάτια σου τις λέξεις θα δω, από το στόμα σου ζωή δε θα πιω

Η πόλη χάνεται σε μαύρο καπνό, θα φύγω τώρα δε θα μείνω εδώ

Δεν έχει σύνορα καμία πλευρά, μια λάμψη έρχεται απ' τό πουθενά

Μου πες το όπλο να κρατώ σταθερά, αλλάζεις πρόσωπο ξανά

Μάντεψε που είμαι τώρα, μάντεψε πως τα περνώ

Ποιο Θεό σου προσκυνάω, ποιόν αφέντη υπηρετώ

Τα όνειρα στριμώχνεις στον σάκο του σχολείου

Μονάχη σου περνάς τη πύλη του αεροδρομίου

Οι φίλοι και δικοί σου θα σου λείψουνε πολύ

Αντίο τώρα λες με τρεμάμενη φωνή

Αθηνά, άνοιξες φτερά Αθηνά, Μάντσεστερ τώρα πια

Αθηνά, πέρσι στο Λονδίνο Αθηνά, του χρόνου Βερολίνο

Στη χώρα των αρίστων μεγάλωσες και συ

Στη χώρα που πληγώνει το κάθε της παιδί

Στη χώρα που η ζωή σου είναι ο θάνατος τους

Στη χώρα που δεν έχει τελειωμό ο θίασος τους

Αθηνά, άνοιξες φτερά Αθηνά, Μάντσεστερ τώρα πια

Αθηνά, πέρσι στο Λονδίνο

Αθηνά, του χρόνου Βερολίνο

Άνοιξες φτερά, Μάντσεστερ τώρα πια Πέρσι ήταν Λονδίνο , του χρόνου Βερολίνο